گل گاو زبان

گاو زبان گیاهی است علفی و یکساله که ارتفاع ساقه آن تا 60 سانتیمتر می رسد. ساقه آن شیاردار و خاردار می باشد . برگهای این گیاه ساده و پوشیده از تارهای خشن است .

 گلهای آن به رنگ آبی، سفید و بنفش می باشد . گاو زبان احتمالا از شمال افریقا به نواحی دیگر راه یافته و امروزه در منطقه مدیترانه، نواحی شمال آفریقا و قسمت های از خاورمیانه می روید . گل ، برگ و سر شاخه های گلدار آن به مصرف دارویی می رسد.

خواص دارویی :

ویتامین c فراوان، تصفیه کننده خون برطرف کننده سرفه، آرام کننده اعصاب، بی اختیاری در دفع ادرار، عرق آور، درمان برونشیت، ادرار آور، درمان بیماری سرخک و مخملک سفید، تقویت کلیه ها، درمان التهاب و ورم کلیه گاو زبان یک گیاه علفی یک ساله است که از اردیبهشت تا شهریور گل می دهد . این گیاه به احتمال زیاد بومی منطقه مدیترانه است ولی بعضی محققین عقیده دارند بومی خاورمیانه است .

کشت و کار:

 گل گاو زبان به وسیله عربها در جنوب اسپانیا در قرون وسطی معرفی شد. این گیاه در بسیاری از مناطق اروپا، غرب آسیا و آمریکای شمالی می روید و اغلب به صورت وحشی در محل های لم یزرع و کناره رودخانه ها دیده می شود . بخشهای هوایی به منظور اهداف دارویی در ابتدای گلدهی از خرداد تا شهریور شده و در سایه خشک می شوند. این دارو بویی شبیه خیار دارد و طعم آن تند می باشد. حاوی موسیلاژ، ساپونین ها، تانن ها و دیگر ترکیبات است و مدر، ضد التهاب و سرد است . البته اثر آن اختصاصی نیست . دم کرده آن برای التهاب مجاری ادرار، روماتیسم و بیماری های قلبی مفید است. بخش های هوایی گل گاو زبان با شوید به عنوان سالاد یا به عنوان چاشنی در سالاد استفاده می شود . این گیاه از حالت وحشی جمع آوری می شود و نیز برای مصارف خانگی کشت می گردد. گیاه گل گاو زبان در مقایسه با کرم هیدرو کورتیزون در بهبود و جلوگیری از عود بیماری پوستی مادرزادی درماتیت اتوپیک تاثیر بیشتری دارد .