علف پشمکی Bromus catharticus

این علف پشمکی گیاهی دائمی از تیره گندمیان است که به وسیله بذر تکثیر می شود. در مناطق گرم و مرطوب و دارای زمستانهای ملایم می روید و دارای دوره رشد کوتاه است.

در تابستانهای گرم و خشک و زمستانهای سرد این گیاه عکس العمل گیاه یکساله نشان می دهد . ساقه ها راست، بلند، به ارتفاع 5 تا 100 سانتی متر هستند که در انتهای آنها خوشه های بزرگ به طول 15 cm قرار گرفته اند. خوشه چه ها روی هم قرار دارند و با یا بدون ریشک هستند. طول آنها در حدود 2/5 cm و هر خوشه چه 4 تا 12 گل دارد. برگهای این گیاه پهن و بیش از 20 cm طول دارد. غلاف این گیاه در گیاه جوان پوشیده از کرک است، در حالی که بعد از رشد بدون کرک می شود.

گونه های جنس Bromus در ایران نامهای اسب علف، برم، علف پشمکی، سیچان اوتی، کاه موشک، جو موشک، برنجک، کیزون، دم روباه، جوغا، خیجو، کیبرپی، اوتی را دارند.

علم جدید و گیاهان هرز  

فرید( 1980) گزارش داده است که از زمان پی بردن به عمل انتخابی مس سولفات در سال 1890، نتیجه گیری شد که استفاده از مس سولفات به عنوان گیاه هرز کش از لحاظ مالی در سطح وسیع با سود بیشتری همراه است تا در سطح کوچکتر.

36 سال بعد از ساخته شدن گیاه هرز کش 2,4-D ، استفاده از این گیاه هرز کش در سطح کشت وسیع به اجرا در آمد. از آن زمان، یعنی بعد از جنگ جهانی دوم که همزمان با تغییر و تحولات اساسی در کشاورزی بود، کمبود شدید مواد غذایی در امریکای شمالی و اروپا به وجود آمد و بعد به علت هجوم شدید گیاهان هرز، کشاورزی در وضع مایوس کننده ای قرار گرفت. فرید به این نتیجه رسید که اگر کاربرد گیاه هرز کش در سطح جهانی نباشد عملکرد غلات با کاهش بسیار زیاد میزان توناژ محصول همراه خواهد بود. طبق نظر او در صورت مبارزه با گیاهان هرز در کشت گندم، در شرایط آب و هوایی مشابه می توان به افزایش عملکردی برابر حداقل 600 تا 900 کیلو گرم در هکتار دست یافت. فرید مشاهده کرد که در غرب ایالت اورگان امریکا، به علت هجوم شدید گیاه هرز پیچک، Convolvulus arvensis ، به گندم زارها، نمی توان در سطح وسیع اقدام به تولید گندم کرد. یک یا دو سال پس از به بازار آمدن گیاه هرز کش 2,4-D ، مساحت زیادی از این ایالت به زیر کشت گندم برده شد، در صورتی که در مدت 15 سال حتی با به کار بستن عملیات زراعی- مکانیکی نتوانسته بودند از این مساحت استفاده مفید کنند. بنابراین گیاه هرز کشها نه تنها در کشاورزی امریکا، بلکه به طور کلی در کشاورزی جهان بسیار مورد استفاده قرار گرفته اند.

به کار گیری تکنولوژی جدید، یعنی مبارزه شیمیایی با گیاهان هرز، نقش مهمی در تکامل کشاورزی بعضی از کشورهای پیشرفته جهان داشته است. در بعضی از کشورهای در حال توسعه به دلیل وجود نیروی کارگر زیاد مبارزه با گیاهان هرز با دست انجام می گیرد و مبارزه شیمیایی کاری جنبی به حساب می آید. با رشد شدید صنعتی، با سواد شدن مردم و به طور کلی بالا رفتن سطح توقع مردم و نیاز آنها به آسایش و زندگی بهتر، روستاییان بیشتر کشورهای جهان در حال مهاجرت به شهرهای کوچک و بزرگ هستند. در نتیجه، نیروی کار کشاورزی به علت این مهاجرتها کاهش یافته و دستمزد برای مبارزه با گیاهان هرز نسبت به درآمد کشاورز زیاد شده است. در ایران امروز نیروی کارگر برای مبارزه با گیاهان هرز در بعضی شهرها و روستاها کمیاب و گران است و دیگر وجین با دست و استفاده از نیروی کارگر صرفه اقتصادی ندارد. از این رو مبارزه با گیاهان هرز، با توجه به سرعت کار و جنبه اقتصادی آن، به وسیله وسایل مکانیکی یا ماشینی و یا با گیاه هرز کشهای مختلف انجامن می شود. در ایران امروز، در مناطق دارای زراعت متراکم در اطراف شهرهای بزرگ یا صیفی کاریهای مناطق مختلف کشور، شاید به کار گرفتن نیروی کارگر برای وجین گیاهان هرز تا حدودی اقتصادی باشد. در ایران همچنین در بیشتر کشتهای مختلف شتوی، صیفی، باغهای میوه، و غیره گیاه هرز کشهای مختلف شیمیایی متناسب با نوع گیاه هرز مورد استفاده قرار می گیرد. در کلمبیا لانگ و همکاران (1973) مشاهده کردند که با کاربرد گیاه هرز در کشت پنبه و برنج عملکرد، در مقایسه با وجین با دست یا ماشین، به ترتیب حدود 13% و 24% بیشتر می شود.

گیاه هرز کشها همراه با تکنولوژی جدید توان تولید بیشتر با هزینه کمتر را که تاکنون امکان نداشته است به کشاورز می دهد. بررسی و تحقیقات در مورد گیاهان هرز زمینه پژوهشی وسیعی برای پژوهشگران و دانشمندان این رشته ایجاد کرده است. اکنون، بعد از گیاه هرز کشهای 2,4-D ، و MCPA که در سال 1947 ساخته شد، پژوهشگران علم گیاهان هرز در شناسایی عمل انتخابی بیش از 250 گیاه هرزکش و مطالعه الگوهای جذب و انتقال، مکانیزم گیاه هرزکش در گیاه، مکانیزم فساد تدریجی و سمیت زدایی در گیاه و خاک و عمل متقابل با آفت کشها و دیگر مواد شیمیایی پیشرفت های شگفت انگیزی کرده اند.